Thursday, June 10, 2010

नको तेच झाले

पुन्हा पेच झाले; असेही, तसेही
नको तेच झाले; असेही, तसेही

जरा बोलले मी; रुढीहून काही
निराळेच झाले; असेही, तसेही

किती सोडवावे? पुन्हा उत्तरांचे
उखाणेच झाले; असेही, तसेही

मुके राहणेही विरोधात माझ्या,
पुरावेच झाले; असेही, तसेही

फुका बोलबाला ऋतूपालटाचा,
उन्हाळेच झाले; असेही, तसेही

कशाला निमित्ते हवी भेटण्याची?
दुरावेच झाले; असेही, तसेही

मला हासताना हसे शेवटी या
जगाचेच झाले; असेही, तसेही

8 comments:

  1. खुपच छान..

    शेवट मस्तच..

    ReplyDelete
  2. faar chaan ...

    मुके राहणेही विरोधात माझ्या,
    पुरावेच झाले; असेही, तसेही

    ha sher aawadala

    ReplyDelete
  3. मस्त...!!
    कितीतरी दिवसांनी भेट दिली, आणि एक छान कविता वाचायला मिळाली!
    It was worth reading...
    पुलेशु.
    - अजिंक्य.

    ReplyDelete
  4. मुके राहणेही विरोधात माझ्या,
    पुरावेच झाले; असेही, तसेही

    kya baat hai!!!

    ReplyDelete
  5. तरीही जग चालले
    असेही, तसेही।

    काय सुंदर कवीता लिहली आहे.

    ReplyDelete