द्वंद्व

कुजबुजता, अस्फुट बोल जिवाचा हळवा
प्रत्यक्ष, भास की हुलकवणारा चकवा?
हा कुण्या दिशेने येतो, थांग न लागे
मी पुढे निघावे की परतावे मागे?

हातून निसटल्या तरल क्षणांची खंत
आकांत उरी अन् दाटुन आला कंठ
निद्रिस्त व्यथेचा लाव्हा उसळू लागे
मी पुढे निघावे की परतावे मागे?

संदिग्ध भीतिचा जागर अवतीभवती
सर्पिणी रात्रिच्या जहरजिव्हा लवलवती
हो पिशाच्च भीषण गतकाळाचे जागे
मी पुढे निघावे की परतावे मागे?

जाळ्यात अडकल्या कृमीसारखा जीव
ओलांडू बघतो जन्म- मृत्युची शीव
सोडती न त्याला चिवट स्मृतींचे धागे
मी पुढे निघावे की परतावे मागे?