tag:blogger.com,1999:blog-2319067732291054321.post9010203295122622017..comments2023-03-22T02:30:07.883-07:00Comments on अग्निसखा: बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती!क्रांतिhttp://www.blogger.com/profile/11410192638657751817noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2319067732291054321.post-39628040894611856882010-12-06T22:21:16.305-08:002010-12-06T22:21:16.305-08:00प्रत्येक पावलागणिक बेट काट्यांचे,
माझीच पैंजणे दगा...<i>प्रत्येक पावलागणिक बेट काट्यांचे,<br />माझीच पैंजणे दगा देउनी जाती</i><br />-वा वा. एकूण गझल आवडली.Milind Phansehttps://www.blogger.com/profile/02636358796782148973noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2319067732291054321.post-85502680120172147302010-12-04T08:44:46.783-08:002010-12-04T08:44:46.783-08:00मस्त…. आशय तर एकदम मस्त.
आणि त्याबरोबर आणखी आवडले...मस्त…. आशय तर एकदम मस्त. <br />आणि त्याबरोबर आणखी आवडलेली एक गोष्ट. <br />बर्याच गझलांमध्ये आढळणारी ’आहे/नाही’ अशी <br />क्रीयापदांच्या रूपातली यमकं न वापरता ‘माती’, <br />‘जाती’, ‘सांगाती’, ‘नाती’, ‘हाती’ अशी <br />यमकं वापरल्यामुळे रंगत वाढली आहे. <br />(यमक हा कवितेतला शब्द, गझलेच्या संदर्भात वापरलाय. <br />तो बरोबर की चूक हे मला माहिती नाही.)ulhasbhidehttps://www.blogger.com/profile/05000716779576589683noreply@blogger.com