पडाव

पडाव कोठे टाकावा हे ठरले नाही
प्रवास संपत आला, अंतर सरले नाही

खुशाल दे तू  दिशा हवी ती मनास माझ्या
तुला कधीही मात्र गृहित मी धरले नाही

समीप होता, दूर कसा भासला किनारा?
अभंग होती नाव तरी मी तरले नाही

तुडुंब भरल्या नद्या, नकोसा पाउस झाला
तहानलेले पात्र मनाचे भरले नाही

नसो, कदाचित नसेल अव्वल स्थान कुठेही
भिऊन मागे सरले नाही, हरले नाही

सदैव माझ्या चुका, उणीवा उगाळल्या तू
तुझे रितेपण मला कधी का स्मरले नाही?

मनानिराळ्या साच्यामधले शिल्प तशी मी
मनाप्रमाणे घडेन इतकी उरले नाही