काव्य जगावे

हा माझा पहिलाच नवा प्रयत्न. सुप्रसिद्ध उर्दू कवी क़तिल शिफाई यांच्या 'अपने होटोंपर सजाना चाहता हूं' या गझलचा स्वैर भावानुवाद.


ओठांवरती तुज सजवावे
गीतापरि गुणगुणत रहावे

लाभावा तव पदर आसवां,
त्या थेंबांचे मोती व्हावे

या विश्वाचे तम मिटवाया,
मी माझे घरटे जाळावे

तुला पुरेसे स्मरून झाले,
अता तरी तू मला स्मरावे

तुझ्या मिठीतच श्वास विरावा,
मरणानेही काव्य जगावे

आणि ही मूळ गझल ::::::::

अपने होटोंपर सजाना चाहता हूं
आ, तुझे मैं गुनगुनाना चाहता हूं

कोई आंसू तेरे दामन पे गिराके,
बूंद को मोती बनाना चाहता हूं

छा रहा है सारी बस्ती में अंधेरा,
रोशनी को घर जलाना चाहता हूं

थक गया हूं करते करते याद तुझको,
अब तुझे मैं याद आना चाहता हूं

आखरी हिचकी तेरे जानों पे आए,
मौत भी मैं शाइराना चाहता हूं

कडकलक्ष्मी

ढोलकी गळ्यात नि डोक्यावर देव्हारा
आधार नसुनही सावरते डोलारा

विटलेले हिरवे लुगडे, मळवट भाळी,
अंगात खणाची ठिगळांची काचोळी

काखेत पिरपिरे एक, एक धरि हाती,
अन् अंश आणखी एक उपाशी पोटी

सावळ्या मुखावर गर्भतेज सुकलेले,
ओढीत चालते माय पाय थकलेले

पदपथी सावली हेरुन बसली खाली
टेकले देव, पोरांना खाऊ घाली

तो तिचा सोबती, राकट, कभिन्न काळा
हळदीचा मळवट, टिळा तांबडा भाळा

कमरेस झोळणा चिंध्यांचा कसलेला,
केसांचा बुचडा मानेवर रुळलेला

चाबूक वाजवी, गळा कवडिची माळ,
अनवाणी पायी छमछमणारे चाळ

दगडांचा मांडुन खेळ चिमुरडी रमली,
लक्ष्मीच्या हाती तशी ढोलकी घुमली

हातीचा चाबुक पुजुन सज्ज तो झाला,
घातले साकडे, कौल लावि देवाला

हातात उतरली कडकलक्षुमी नियती,
आसूड ओढते उघड्या पाठीवरती

क्षण एक गर्दिचे काळिज लक्कन हलले
जणु फटक्यांचे वळ मनामनावर उठले

संपता खेळ त्याचा, गर्दी हळहळली,
पसरता हात त्याने, माघारी वळली!

धोका

हास्य वरचे, आत दु:खाशी सलोखा
बेगडी आयुष्य देते रोज धोका

बंद केली मी सुखाची सर्व दारे,
अन्‌ घराला एकही नाही झरोका

हारणे हा वारसा की धर्म माझा?
सोडला हातातला प्रत्येक मोका!

सोबती काळोखगर्भाचा उबारा,
आणि चुकलेल्या क्षणाचा मंद ठोका

ध्यास आता थांबण्याचा, संपण्याचा
अंत व्हावा वेगळा, नवखा, अनोखा

चांदण्या

दंवाचं अत्तर सांडून विझल्या

पहाटे पहाटे चांदण्या निजल्या

सांज कलताना एकेक चांदणी

हळू उतरली रात्रीच्या अंगणी

लुकलुकताना गालात हासल्या

चंद्र पुनवेचा उतरे पाण्यात

मालकौंस जसा सुरेल गाण्यात

सुरांच्या धारांत सचैल भिजल्या

रात्रीने सांडल्या माळता माळता

वेलींत लपल्या कळ्यांशी खेळता

सावळ्या भुईने पदरी वेचल्या