सीमा

ताणले तेवढे ताणते
दु:ख सीमा कुठे जाणते?

शब्द तोलून बोलायचे
तत्व अंगी पुन्हा बाणते

भेट घेण्यास आसावले
त्या व्यथा, वेदना, ताण ते

मूढ मी, माणसे सोडुनी
सावल्यांनाच वाखाणते!

आर्द्रता भावनांची कुठे?
चित्त नाहीच, पाषाण ते!

नेहमी फायद्याचे नसे
मौन गोत्यातही आणते