अमृताची चंद्रभागा झुळझुळे या अंतरी
याचि देही याचि डोळा पाहिली मी पंढरी
मीपणाचे कवच गळले निर्गुणाच्या दर्शने
ते अलौकिक रूप पाहून तृप्त झाली लोचने
नाम ते येता मुखी या धन्य झाली वैखरी
माळ तुळशीची गळा, कासे पिताम्बर, कर कटी
भाळि कस्तुरीटिळक, कानी मकरकुंडल शोभती
स्वर्ग भीमेच्या तिरी, वैकुण्ठ शोभे भूवरी
भान हरपे आणि होई मूक वाचा बोलकी
चरणी माथा ठेविता हा जन्म होई सार्थकी
आज प्राणांतून घुमली सावळ्याची पावरी
No comments:
Post a Comment