वजा

तुला रुचेल तेच मी करायला हवे 
मला वजा करून शून्य व्हायला हवे 

रडून काय लाभणार? फक्त वंचना
हसून मैफलीत वावरायला हवे

कुणा नसे फिकीर सावरायची तुला,
खुळ्या मना, तुझे तुला जपायला हवे

मलाच मी झुगारले, तुझ्यात गुंतले
तुझ्याहि बाबतीत हे घडायला हवे !

'थकायचे किती? जरा निवांत बैस ना!'
कधीतरी, कुणीतरी म्हणायला हवे

किनार फाटली, घडी चिरून चालली,
जिणे पुन्हा रफू करून घ्यायला हवे !

अशक्य फक्त वाटते, नसेल फारसे
जमेल ना जगायला? जमायला हवे..

.
.
.
.
.
झुळूक मंद, कोवळी, प्रसन्न चांदणे,
सभोवती असे कुणी असायला हवे !