वृत्तपत्र

आज छापखान्यात काहिसे अघटित घडले 
वृत्तपत्र प्रतिबिंब आपले बघून रडले!

"रोज कुठे हत्या, चोरी अन् मारामारी 
त्याच भयंकर, क्रूर बातम्या अत्याचारी 
अपराधांच्या कैदेतच अस्तित्व जखडले!

येते जे माझ्या कानी, ते वदवत नाही 
भले-चांगले शोधू जाता गवसत नाही 
माणुसपण कुठल्या काळ्या दाराशी अडले?

चालत असते फसवाफसवी ही नित्याची 
धूसर झाली सत्वशील प्रतिमा सत्याची 
जनसेवा, जागृती, चेतना ध्येयच सडले!

अभद्रतेचा, भीषणतेचा कलंक भाळी
लेवुन दारोदारी पडतो रोज सकाळी 
अपशकुनी मी झालो, माझे रूप बिघडले

मीच गांजलो, कशी कुणा देईन प्रेरणा?
कुणी करे अन् भरते माझी पूर्ण यंत्रणा
थिजून गेली शाई, कागद काळे पडले!"