ओळख

कोमेजल्या वेलीला या चैत्रपालवी फुटावी
विधात्याने मुक्त हस्ते सारी दौलत लुटावी

आज मनातल्या दाट काळोखाचा अंत व्हावा
उजळून जावे विश्व अशी पुनव भेटावी

वाट चालता चालता एकटेच दूर जावे
आस संसाराची, साथ जीवनाचिही सुटावी

सारे काही विसरावे, मागे वळून पाहता
आपलीच सावलीही आज परकी वाटावी

लोभ, मोह, माया, क्रोध, अहंकार ही गळावा
मुक्त व्हावा जीव आता, सारी बंधने तुटावी

असे आत्ममग्न होता अस्तित्वही विसरून
माझी मलाच नव्याने पुन्हा ओळख पटावी

आत्मा परमात्मा आता असे व्हावे एकरूप,
त्याचे चरण धरावे आणि लोचने मिटावी