संचिताची ठेव ही प्राक्तनाचे भोग?
जन्माचे ऋणानुबंध जन्माचा वियोग
मनाचे हे खेळ किती अगम्य, अबोध
अशाश्वत आयुष्यात शाश्वताचा शोध
अनाकलनीय, गूढ़ दैवाचे हे बोल
जसा घुमे घंटानाद गाभा-यात खोल
असे बंध, अशी नाती ज्यांना नाही तोड
ज्याची त्यालाच कळते अंतरीची ओढ़
तनु इथे प्राण तिथे कसा हा संयोग?
हेच नियतीचे दान, हाच दैवयोग!
No comments:
Post a Comment