त्या सावळ्या सख्याच्या रंगात रंगले मी
त्या साजि-या सुखाच्या स्वप्नात दंगले मी
ते स्वप्न सत्य होते, की सत्य स्वप्न होते?
जाणीव-नेणिवेच्या गुंत्यात गुंतले मी
त्या रम्य संभ्रमाची जडली अनाम बाधा,
वृंदावनात राधा होऊन गुंगले मी
त्याच्या करात मुरली, मुरलीत सूर झाले,
त्या अधररससुधेला प्राशून झिंगले मी
हे गोड गुपित माझे सांगू कसे कुणाला?
त्या चित्तचोरट्याचे मन आज जिंकले मी
तो अंतरात वसतो, तो स्पंदनात घुमतो,
त्या सगुण निर्गुणाशी आयुष्य बांधले मी
तो विश्वरूप कान्हा, मी कृष्णरूप राधा,
अद्वैत हे युगांचे शब्दांत मांडले मी
No comments:
Post a Comment