नाटक

वहिवाटीच्या रस्त्यांना कधि वळण भेटते भलते
मन नव्यानव्या क्षितिजांच्या शोधात अखंडित फिरते

कधि जुन्याच शब्दांमधुनी मी अर्थ वेचते नवखे
परिचयातले जग होते कधि क्षणात उपरे, परके
कधि अनोळखी स्वप्नांशी हक्काचे नाते जुळते

कधि कुणी कुठे गुंतावे, हे संचित ज्याचे-त्याचे
या जन्मजन्मिच्या गाठी, हे ऋणानुबंध युगांचे
तो मोहजाल पसरवितो, मन त्या चकव्याला भुलते

कधि शब्दसुरांशी गट्टी, कधि मौनातुन बोलावे,
कधि पायवाट फुललेली, कधि काट्यांतुन चालावे
त्यानेच ठरविले सारे, तो म्हणेल ते मी करते

नेपथ्य, कथा, पात्रांच्या निवडी त्याने केलेल्या,
मंचावर येण्याआधी भूमिका सिद्ध झालेल्या
मी अलिप्त होउन माझ्या जन्माचे नाटक बघते