दे मला सत्वगुणाचा जोगवा जगदंबे माउली
गांजती त्रिविध ताप, संताप, व्याप, तू होई साउली ॥
घेउनी कायेची परडी, तुझ्या मी आले ग दारी
चेतवी पोत मनाचा, आई अंबे सत्वर उद्धारी
दीन ही लेक तुझी विनवी येई करुणेच्या पाउली ॥
त्यागुनी तुझी पायरी, सांग कशी जाऊ मी माघारी,
दाह हा तनामनाचा सोसेना, विटले या संसारी
तुझ्या चरणांचे अमृत दे माते, थांबव ही काहिली ॥
नांदती गर्वासुर, दंभासुर, नगरी मलीन ही झाली
मातले षड्रिपु, फिरती अस्त्रे-शस्त्रे परजित भवताली
चंडिका माय भवानी दुष्टांच्या संहारा धावली ॥
तुझी मंगलमय मूर्ती सदैव नांदो माझ्या अंतरी
ज्योत आशिर्वादाची अखंड तेवत राहो मंदिरी
ब्रम्ह तू, माया तू, शक्ती-दुर्गा तू, सकळां पावली ॥
“नांदती गर्वासुर, .... भवानी दुष्टांच्या संहारा धावली ॥“
ReplyDeleteव्वा ! .... फक्त स्वत:साठीच नव्हे तर समाजासाठी देखील मागितलेला हा जोगवा आवडला.
तू ग्रेट आहेस क्रांति. आदिमायेचा एक अंश तुझ्यातही आहे. ज्या ताकदीने तू हे सगळं लिहू शकतेस, त्यासाठी तुलाही दंडवत.
ReplyDelete