धर्मशाळा

काळ काही गूढ सांगे, ते इशारे ओळखावे हे बरे
राहिले काही न सांगावे असे, मी मूक व्हावे हे बरे

गोठले ओठांत काही, आटले डोळ्यांत काही भाबडे
भाव ते जाणून कोणी घ्यायच्या आधी झरावे, हे बरे

गोपिकांना गुंगवी जो, तोच पार्था कर्मदीक्षा देतसे,
भावना-कर्तव्य यांचे पारडे समतोल व्हावे, हे बरे

बंधने झाली सुखाची आणि आशा वाट रोखाया उभी
आज साऱ्या त्या तुटाव्या शृंखला, बेबंद व्हावे हे बरे

आळवावे मी तुला छेडून वीणा आर्ततेने ज्या क्षणी
दैवयोगे त्या क्षणी माझ्या सभोती तू असावे हे बरे

श्वास कोंडावा तसे संदिग्धसे दाटून आलेले धुके
ओसरावे, कोसळावे, मोकळे आभाळ व्हावे हे बरे

ही कुडीची धर्मशाळा सोडण्याची वेळ आली वाटते,
पाखराने पिंजऱ्याचा मोह त्यागावा, उडावे हे बरे !