निनावी

किती जन्म सोसू व्रणासारखे?
नसे पाप भोळेपणासारखे 

न समृद्ध वारे पुन्हा वाहिले 
कुठेही तुझ्या अंगणासारखे 

उरी वेदनांचे अघोरी ठसे
खिळे ठोकल्या कुंपणासारखे

झुगारून आयुष्य गेले मला
झुकांडी दिलेल्या क्षणासारखे

रिते, कोरडे प्राक्तनाचे घडे
जुन्या, आटल्या रांजणासारखे

तुझ्या आठवांनीच झंकारले
ऋतूही तुझ्या पैंजणासारखे

धुवांधार केव्हा, कधी कोरडे
तुझे भेटणे श्रावणासारखे

सरावे तुझ्या पायरीशी जिणे
धुळीच्या निनावी कणासारखे