चांद

जावेद अख़्तर यांच्या एका सुंदर गझलचा अनुवाद करण्याचा हा प्रयत्न

सुकी डहाळी, एकट पक्षी आणि फिकटसा चांद
डोळ्यांच्या मरुभूमीमधला आसूभिजला चांद

त्या माथ्याला चुंबुन आता किती लोटला काळ
सौभाग्याचा तिलक तसा ज्या भाळी सजला चांद

सुरुवातीला वाटलीस तू अलिप्त, परकी खूप
तसा प्रतिपदेला असतो ना धूसर, भुरका चांद

या सौख्यांनी संपणार ना तू नसण्याचा त्रास
लाटांवर कधि तरंगतो का सरितेमधला चांद?

आता याचे करून तुकडे वाटुन घेऊ भाग
ढाका, रावळपिंडी आणिक दिल्लीमधला चांद!

मूळ रचना : जावेद अख़्तर
स्वैर भावानुवाद : क्रांति

ही मूळ रचना

सूखी टहनी तनहा चिडिया फीका चांद
आंखों के सहरा में एक नमी का चांद

उस माथे को चूमे कितने दिन बीते
जिस माथे की ख़ातिर था इक टीका चांद

पहले तू लगती थी कितनी बेगाना
कितना मुब्हम होता है पहली का चांद

कम हो कैसे इन खुशियों से तेरा ग़म
लहरों में कब बहता है नदी का चांद

आओ अब हम इसके भी टुकडे कर लें
ढाका, रावलपिंडी और दिल्ली का चांद