सदाचीच माझ्या जिवा ओढ त्याची
सदाच्याच त्याच्या दिशा वेगळ्या
परीघात मी, केंद्रबिंदू असे तो
मिती सर्व त्याला सदा मोकळ्या
किनारे न त्याला कधी भावलेले
मला भोवर्यांनी न आकर्षिले
नव्या वादळांच्याच शोधात तो अन्
किनाऱ्यास आयुष्य मी अर्पिले
न होते कधी लख्ख सौदामिनी मी
मुकी ज्योत वृंदावनी तेवले
असे मेघ तो सांद्र ओथंबलेला
विजांच्या उरी रोवतो पाउले
मला भावले तेच त्याला नकोसे
मला मात्र त्याच्या 'नको'चे पिसे
कसाही असो भाव त्याचा तरी तो
हवासा मला हे न त्याला दिसे
कसे बांधले प्राक्तनाने निराळ्या
अशा दोन वेड्या जिवांचे दुवे ?
मला ओढ मातीतल्या अंकुराची
नि उन्मुक्त आकाश त्याला हवे !
[वृत्त - सुमंदारमाला]
सदाच्याच त्याच्या दिशा वेगळ्या
परीघात मी, केंद्रबिंदू असे तो
मिती सर्व त्याला सदा मोकळ्या
किनारे न त्याला कधी भावलेले
मला भोवर्यांनी न आकर्षिले
नव्या वादळांच्याच शोधात तो अन्
किनाऱ्यास आयुष्य मी अर्पिले
न होते कधी लख्ख सौदामिनी मी
मुकी ज्योत वृंदावनी तेवले
असे मेघ तो सांद्र ओथंबलेला
विजांच्या उरी रोवतो पाउले
मला भावले तेच त्याला नकोसे
मला मात्र त्याच्या 'नको'चे पिसे
कसाही असो भाव त्याचा तरी तो
हवासा मला हे न त्याला दिसे
कसे बांधले प्राक्तनाने निराळ्या
अशा दोन वेड्या जिवांचे दुवे ?
मला ओढ मातीतल्या अंकुराची
नि उन्मुक्त आकाश त्याला हवे !
[वृत्त - सुमंदारमाला]
No comments:
Post a Comment