वारूळ

जरी पायांतली मी धूळ झाले,
तरी साऱ्या व्यथांचे मूळ झाले! 

शहाणी संगती होती तरीही 
पुरे आयुष्य माझे खूळ झाले 

गळ्याचा फास झाले शब्द केव्हा,
कधी संवेदनांचे सूळ झाले 

करावी याचना, अन श्वास घ्यावा
जिणे का एवढे व्याकूळ झाले ?

घराची तीच रूपे, भिन्न व्याख्या
कुठे कारा, कुठे राऊळ झाले

कुणी वेळीच नाही ठेचल्या त्या,
चुकांचे केवढे वारूळ झाले!