कठीण

सांभाळण्यास आता मोठे कठीण झाले
दु:खे जुनीच होती, नाते नवीन झाले !

तू एक दूर होता मी एकटीच नाही,
आभाळ, चंद्र, तारे सारेच दीन झाले

निष्पाप थेंब होते शिंपीत पापण्यांच्या,
ओघात वाहताना खारे, मलीन झाले

लावायचा मुलामा, खोटे हसावयाचे
मी भूमिकेत माझ्या केव्हा प्रवीण झाले ?

आयुष्य फक्त माझे, माझेच मानले मी,
मृत्यूस भेटता ते त्याच्या अधीन झाले

माझ्या नभास उंची का भावली नसावी?
केव्हा क्षितीज झाले, केव्हा जमीन झाले !