अंत

फुलत्या क्षणी फुलणे ना जमले
सुकताना ही खंत नको
गंधित होउन बहरून जावे
पाचोळ्यापरी अंत नको

जगणे अवघड झाले तेव्हा
दिला सुरांनी जन्म नवा
जन्मांतरी हे सूर भिनावे
नुसता कोकिळकंठ नको

रंग रूप रस गंध साठवित
फुलाफुलावर लहरत जावे
फूलपाखरू जीवन व्हावे
कोशातिल सुरवंट नको

क्षणाक्षणाला कणाकणातुन
उसळावे चैतन्य अनोखे
खळाळते आयुष्य असावे
गती कधीही संथ नको

अद्भुत काही असे घडावे
असणे नसणे सार्थ ठरावे
रडतच आलो रडवुन गेलो
इतका साधा अंत नको