सल

दारी फुलांची पालखी, चित्त काट्यांत गुंतले 
गंधवेड्या गुलाबाचे पाय काट्यांत गुंतले 

किनाऱ्याच्या भोवतीच नाव फिरे दिशाहीन 
तिला दिसेना किनारा, दैव काट्यांत गुंतले 

वाटेवर आसुसल्या प्राजक्ताच्या पायघड्या 
गेले जाणून दुरून, मीच काट्यांत गुंतले 

रोज फुलांच्या भ्रमात काटे गुंफले, माळले
गंध त्यागला फुलांचा, श्वास काट्यांत गुंतले

अल्पजीवी आयुष्याचा शाप फुलांना, कळ्यांना
काटे जन्माचे सांगाती, प्राण काट्यांत गुंतले

अजुनही पापण्यांत सल हिरवे काट्यांचे
कसे सोडवावे पाश? स्वप्न काट्यांत गुंतले