वारसा

घाव घालुन मीठ त्यावर चोळण्याचा
हाच होता रोख त्याच्या बोलण्याचा

क्रूरतेला राहिली सीमा न काही,
छंद त्याला सावजाशी खेळण्याचा

मंदिराची देणगी ही लाच 'त्या' ला,
की तराजू पाप पुण्ये तोलण्याचा?

जीवघेणा खेळ आता सोड वेड्या,
कोवळया, ताज्या फुलांना जाळण्याचा

उंच जाताना न होते भान याचे ,
झोकही जाईल फिरत्या पाळण्याचा

"आज मी कामात आहे, तू उद्या ये"
रोजचा त्याचा बहाणा टाळण्याचा

तू नको ध्यानात घेऊ, मीच घेते
वारसा खाणाखुणा सांभाळण्याचा