Sunday, May 31, 2009

डाव

पुरा जो होणार नाही, डाव असा मांडू नको
पापण्यांच्या शिंपीतले मोती कुठे सांडू नको

जिवाभावाचे अनाम नाते कधी तोडू नको
अर्ध्या वाटेवर मला वादळात सोडू नको

आर्त, उदास, हळवे सूर पुन्हा छेडू नको
रानभरी वा-यापरी सांजवेळी वेढू नको

झाले गेले विसर ते, त्याचा माग काढू नको
ओल्या पदरात माझ्या दु:ख आता वाढू नको

No comments:

Post a Comment