तुझी आठवण

मनात भरते एक रितेपण
संध्याकाळी तुझी आठवण

तुझी धावती भेट अचानक,
मोहरलेले ते अपुरे क्षण

वरवरचे ते कुशल सांगणे,
उदास तूही, उदास मी पण

गूज मनीचे मनी राहिले,
कसले ते अधुरे संभाषण!

निरोप घेता मळभ दाटले,
धूसरले क्षितिजाचे अंगण

अवचित येणे, नकळत जाणे,
असे, जसे वळवाचे शिंपण

तुझ्याचसाठी कातरवेळी
अजुन बरसतो नयनी श्रावण

हळव्या रात्री चंद्र जागतो
तुझ्या स्मृतीचे होउन दर्पण