स्वप्न

अवसेस चांदण्याचे का स्वप्न पाहिले मी?
काळोखल्या क्षणांना आयुष्य वाहिले मी

नाही कधीच कळले अपराध काय माझा?
माझ्याच सावल्यांच्या कैदेत राहिले मी

दाही दिशांत आली दाटून वादळे ही
आवर्त यातनांचे किति काळ साहिले मी

हरवून एकटी या गर्दीत भोवतीच्या,
आधार आपल्यांचा शोधीत राहिले मी

अस्तित्वशून्य जगण्याचा शाप भोगताना,
उध्वस्त या जिवाला दिनरात पाहिले मी

आजन्म वेदनांचा हा दैवदत्त ठेवा
जपुनी मनात माझे सर्वस्व वाहिले मी