घन

घन व्याकुळला तेव्हा मी त्याचीच सावली होते
घन कोसळताना त्याच्या अस्वस्थ चाहुली होते

घन रसरसला, मोहरला, मी नवी पालवी ल्याले
घन फाल्गुनातल्या रानी मी पळसपाकळी होते

घन घुटमळला, विरघळला किरणांच्या धुंद मिठीत,
घन रासरंग गगनात, मी सांज सावळी होते

घन शापित गंधर्वाच्या कंठात मुक्त गंधार,
घुमविता सखा मल्हार मी तान त्यातली होते

घनगर्द घनाची छाया, घननीळ घनाची माया
घनघोर गर्जला तेव्हा मी रात्र वादळी होते

घन मनात, घन देहात झिरपून झरे प्राणांत
घन कणकण भिजवत होता, मीही तहानली होते!