परीस

खुशीत यावा पहाटवारा, धुके झरावे हळूहळू
सुगंध माळून सायलीने फुलून यावे हळूहळू

मिटून जाव्या जुन्या खुणा अन् तुटून जावीत बंधने,
नव्या दिशेला नवीन वाटेवरून जावे हळूहळू

उगाच काटे जपायचे की मनाप्रमाणे फुलायचे,
झुरायचे की झुलायचे हे तुला कळावे हळूहळू

उदासवाण्या नको विराण्या, नवे तराणे मला हवे,
अबोल तारा सुरांत येता सुनीत गावे हळूहळू

पुन्हापुन्हा आठवांत राती सरायच्या, ओसरायच्या
कळ्या स्मृतींच्या खुडून, जावे उडून रावे हळूहळू!

असा मिळावा परीस ज्याने सुवर्ण व्हाव्यात वेदना,
व्यथेस यावा झळाळ, दु:खास तेज यावे हळूहळू