संभाषण

जन्मात एकदा होते संभाषण हे ओझरते 
तो दूर दूर दरवळतो, मी आत आत मोहरते 

तो व्यापुन अंतर माझे, मी अविरत त्याच्या चित्ती 
मनस्मरणीवर स्मरणांना जपताना पुलकित वृत्ती 

मी मूर्त समर्पण, त्याच्या मीलनात माझी मुक्ती 
तो भावपूर्ण कवितेचा आशय अन् मी अभिव्यक्ती 

मी देहरूप, तो माझ्या गात्रांत फुंकतो प्राण 
तो वचनपूर्तिचा शब्द, मी शतजन्माची आण

मी उत्कटता, संयम तो; आरंभ तो नि मी पूर्ती
अद्वैताची परिसीमा, तो सृजन आणि मी स्फूर्ती