भातुकलीचा खाऊ

शिंग मोडल्या कपिलेचं गोंडस वासरू 
कोवळासा चिगूर, गाभुळलेली चिंच 
कैरीच्या चिकानं माखलेली सकाळ,
आजोळची आमराई हिरवीकंच

नरसोबाच्या पारावर गणपतीचा मेळा
नऊवारी गुंडाळून चवळीची शेंग
भक्त बाळ प्रल्हादाचं रंगलेलं कीर्तन,
खारुलीच्या डोळ्यांवर साईसारखी पेंग

आजोबांच्या फेट्यात जास्वंदीचा तुरा
आजीच्या हातावर मेंदीचा काला
मुरमुऱ्याचे लाडू, राजगिऱ्याची चिक्की,
कान्होबाची दहीहंडी, गोविंदा आला!

कौलावरच्या वानराला दावलेल्या वाकुल्या
ओसरीवर मांजरींच्या भांडणाची नक्कल
मोत्याशी झटापट, पाडीमागे पळापळ
रोज नवी खोडी, रोज नवी शक्कल

लडिवाळ, खोडसाळ, खळाळतं बालपण
मोठेपणात शिरलं पुस्त्या-वह्या गिरवुन
सरलं, थोडंफार उरलेलं जपलंय
भातुकलीचा खाऊ, तसं पुरवुन पुरवुन ......