छळवादी

पुन्हा एकदा गुलजार रचना, पुन्हा एकदा अनुवादाचा मोह!

सुरांत वाजत असता नकळत 
झण्ण वाजुनी तार तुटावी,
आणि रेशमी लड उलगडता 
अवचित बोटे छिलून जावी,
तसे काहिसे विजेसारखे 
काळिज जाळत जाळत जाते,
नजर गुंतली तुझ्यात जेव्हा 
खेचुन मी माघारी घेते 

किती कठिण, किति छळवादी हे 

तुझ्या दूर जाण्याचे पळ-क्षण..............

ही मूळ रचना


जैसे झन्नाके चटख जाये किसी साज का इक तार
जैसे रेशम की किसी डोर से कट जाती है उँगली
ऐसे इक जर्ब सी पडती है
कही सीने के अंदर
खींचकर तोडनी पड जाती है जब तुझसे निगाहें

तेरे जाने की घडी . . .
बडी सक्त घडी है ! 

गुलजार