हरवून जाते

भास-आभासात ती तरळून जाते
भेटलीशी भेटते, हरवून जाते

रोज होते गूढ, कातर सांज थोडी
घालते काही अनाकलनीय कोडी
उत्तरांआधी मला रडवून जाते
भेटलीशी भेटते, हरवून जाते

त्याच गुंत्यातून धूसर रात्र येते
चांदण्यांनी ओंजळी सजवून देते
मात्र जाताना दिशा बदलून जाते
भेटलीशी भेटते, हरवून जाते

देशकाराची सुरावट छेडताना
पाखरे स्वच्छंद गगना वेढताना
रंगते प्राची, जुई बहरून जाते
भेटलीशी भेटते, हरवून जाते

सूर्य होतो स्वर्णवर्खी लख्ख पाते
तापली मध्यान्ह सारंगात न्हाते
सावलीसाठी उन्हे उजळून जाते
भेटलीशी भेटते, हरवून जाते

अन् पुन्हा ती गूढ कातर सांजछाया
लागते स्वर मारव्याचे आळवाया
त्या क्षणी कविता पुन्हा जवळून जाते
भेटलीशी भेटते, हरवून जाते