तुझीच

तुझ्या प्रतिसादाच्या अज्ञात वाटेवरच्या 
या शेवटच्या वळणावर येऊन थांबलेय मी 
एकटी, अगदी एकटी 

बरेचसे उन्हाळे-पावसाळे सोडून आलेय मागे 
तोडून आलेय सगळेच हवेसे-नकोसे धागे 
भूतकाळाची जीर्ण, विदीर्ण, भेसूर, रंगहीन लक्तरं,
वर्तमानातल्या प्रश्नांची अनाकलनीय, प्रश्नांकित उत्तरं,
भविष्याच्या धुरकट पाटीवरची जराशी पुसट, काहीशी अस्पष्ट अक्षरं 
सगळं पार धुवून-पुसून आलेय 

कोमेजलेल्या भावना, हताश जाणिवा,
भरकटलेले विचार, मोडून पडलेले करार,
पिसाटलेल्या वासना, खिजवणाऱ्या वंचना 
आणखी बरंच काही, भलतंसलतं काहीबाही 
गाईडमधल्या वहिदानं साधू झालेल्या राजूला भेटायला येताना 
एक-एक दागिना वाटेत टाकत यावा, 
तसं टाकत आलेय सगळं सगळं.

आता इथे माझ्या सोबतीला कुणीही नाही
आता फक्त कानांत प्राण आणून तुझ्या हाकेची वाट पहात
एकाग्रपणे तुझ्या अदृश्य चाहुलींचा कानोसा घेत 
निर्विकारपणे उभी आहे 
जन्मापासून तुझी आणि फक्त तुझीच 
मी